Home sweet home

Aan onze trouwe bloglezers!

We zijn intussen een paar dagen terug in 't land. Ongelooflijk hoe snel je hier weer went, daarbij geholpen door een paar erg Belgische fenomenen: het regent hier, er heerst politieke chaos en het leven gaat wel erg snel in vergelijking met Alaska.

Oh ja, hierbij onze laatste foto op Alaskaanse bodem, met een verwaarloosbaar klein deel van onze bagage (we hadden zo drie karretjes vol).


Een paar uur later vlogen we onze eerste donkere nacht in een maand tijd tegemoet. Het was de eerste nacht thuis wel even wennen om in volstrekte duisternis de weg naar het toilet te vinden.


Jullie hebben ondertussen ook onze laatste twee filmpjes gevonden. Om één of andere duistere reden lukte het ons niet die in Alaska nog te posten. Bij deze... Nog eens een extra dikke merci aan Steven voor zijn immer enthousiaste camera- en montagewerk, voor zijn slapeloze nacht aan de oever van John River om de middernachtzon te filmen, voor het leuke aandenken aan de onvergetelijke reis.

Er is nog véél meer filmmateriaal en, als alles goed gaat, krijgen jullie dat deze zomer allemaal nog te zien. Hou onze blog dus in het oog, ook voor de selectie foto's die we binnenkort op jullie loslaten.

De goede reacties die we van alle kanten krijgen op onze weblog/videoblog, moedigen ons aan om hiermee voort te gaan. Hoe het juist verder moet, weten we nog niet, maar je kan hier zeker nog nieuwigheden verwachten.

Bedankt voor jullie trouwe bezoekjes en blijf vooral langskomen!

Groeten!
Bob, Joris, Steven, Wendy en Jan

Dag Antwerpen...

En we zijn weer thuis!
Zondagnacht 1 am plaatselijke tijd in Anchorage de eerste vlucht richting België genomen. Gelukkig waren we goed op tijd in de luchthaven want 'gewoon' inchecken lukte dit vermoeide gezelschap niet. Het heeft maar liefst anderhalf uur gewacht voor de Delta-dame ons een boarding pass kon geven. 'Jullie hebben wel stoelnummers maar er is nog geen boarding pass aan gekoppeld' was de uitleg. Kan iemand dit uitleggen? En een stoel aan een boarding pass koppelen duurt in Amerika ongeveer een uur...
En de pret bleef duren: vier van ons waren 'geselecteerd' voor een grondige controle. Gelukkig ging dit sneller vooruit en even later zaten we op 35.000 voet hoogte ovenverse crackers te eten met niet te versmaden smeerkaas ;-)
In Salt Lake City nog een spurtje mogen plegen vanwege de wel zeer krappe overstaptijd. Gelukkig kregen we op de vlucht naar New York ook heerlijke crackers met smeerkaas om het leed te verzachten...
Om 7u20 Europese tijd kwamen we dan in Amsterdam aan. Mèt alle bagage! Bedankt mama en papa en broer van Joris voor het transport terug naar de koekenstad. De temperatuur is hier tien graden lager dan in Alaska, maar het is toch ook fijn om weer thuis te zijn.

Homer , Kenai , Whale

Seward